- SICAMBRI
- SICAMBRIseu SYGAMBRI Strab. nunc Geldrenses, teste Marlianô, populi German. inferioris inter Mosam et Rhenum: Sed verius Geldrenses trans Rhenum ex Suetonio, in Aug. c. 21. qui eos ad lteriorem Rheni ripam describit, ubi etiam Zutphanienses. Ovid. ad Liviam:Nec tibi deletos poterit narrare Sicambros,Ensibus et Suevos terga dedisse suis.Horatius Carm. l. 4. Od. 2. v. 34.----- Quandoque trabet ferocesPer sacrum clivum meritâ decorus----- Fronde Sicambros.Et Od. 14. eiusdem libri: v. ult.Te caede gaudentes SicambriCompositis vener antur armis.Ptolemaeo fuêre ab altera parte Rheni. Yutphaniae Comitatum eos obitnuisse quidam volunt. Sicambros postea Francos vocatos scribunt Rhenan. ac Herm. Nicenarius et Brietius, qui credit eos occupâsse totum tractum a mari ad Moenum, Imperiô Romanô iam ruente. Sub ipsis erant Usipetes, Tencteri et Bructeri popul. Horum regio Sicambria. Claudian. l. 1. in Eutropium. v. 383.Militet ut nostris detonsa Sicambria signis.Nic. Lloydius, plura de illis apud praefatum Rhenanum Rerum Germ. l. 1. tit. Sicambri in Galliam: cum Notis Cl. ortonis ICti p. 166. et 144. quô posteriore locô genuinam Sicambrorum progeniem hodiernos Francos esse ostendit.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.